mancar
mancar

La informació d'aquesta fitxa, que ha estat cedida per la Societat Catalana d'Estudis Jurídics de l'Institut d'Estudis Catalans, procedeix de l'obra següent:
SOCIETAT CATALANA D'ESTUDIS JURÍDICS. Diccionari jurídic [en línia]. 14a ampl. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans. Societat Catalana d'Estudis Jurídics, 2024.
<https://cit.iec.cat/obresx.asp?obra=DJC>
Les dades originals poden haver estat actualitzades posteriorment per la Societat Catalana d'Estudis Jurídics o, amb el seu vistiplau, pel TERMCAT.
- ca mancar, v intr
- es faltar
<Dret>
Definición
Ofendre algú, no tenir-li el respecte degut, injuriar-lo o no tornar-li el que hom li deu.
Nota
- Àmbit: Inespecífic
- Ex.: Fou castigat per haver mancat a l'autoritat.